Soms gaat het snel. Eind 2010, op 48-jarige leeftijd, kwam Anne voor het eerst in Afrika, tijdens een vakantie in Oeganda en Rwanda. Het was liefde op het eerste gezicht. Bij thuiskomst werd al snel het roer volledig omgegooid, en een jaar later vertrok ze naar Kenia waar ze zes maanden werkte als coördinator van een onderwijsproject en guesthouse.

Toen Anne en ik elkaar in de zomer van 2012 leerden kennen tijdens een ontniet-en-kopieer-baantje (ja, die bestaan…), stond ze nog met één been in Kenia, en was het andere hard op zoek naar een nieuw, soortgelijk, project. Ik stond nog met één been in ‘Panamaribo‘, en mijn andere was al onderweg naar Jeje in Congo. Allebei hadden we moeite met aarden en onze gesprekken, samen met de sessies ‘creatief kopiëren’, maakte het niet al te uitdagende werk een stuk draaglijker.

Inmiddels woont Anne alweer meer dan een half jaar in het plaatsje Mto Wa Mbu in het noorden van Tanzania. Ze werkt voor Stichting Twiga en coördineert een onderwijsproject voor zo’n zestig kinderen in de leeftijd van 3 tot en met 27 jaar.

Het Susie project

Hier heeft ze het Susie project opgezet.
Naamgeefster van het project is de grote tienjarige zus Susie van één van de kinderen in Twiga’s kleutergroep. Susie stond vaak aan de poort om haar kleine zusje op te halen. Verwaarloosd en bang. Contact maken met haar was moeilijk. Waarom gaat een kind van tien niet naar school? Er zijn duizenden redenen te noemen. Bij Susie is het armoede en het weinige geld dat er is, gaat op aan alcohol. Anne ging met de ‘huismama’s’ en sociaal werker van het project op pad en ze kwamen tot een deal: De ouders betalen het schoolgeld voor de school waar ieder Tanzaniaans kind naartoe kan en Anne zorgt voor het uniform, de schoenen, de schriften, de pennen en de schooltas. Zo gezegd zo gedaan; Susie zat binnen drie weken op school!

Het Susie project bestond al snel uit tien kinderen. Buurkinderen tussen de zes en tien jaar die nog nooit naar school zijn geweest. Ze zijn een echte vriendjesclub geworden en elke dag komen ze liever eerder dan later. Het zijn ‘werkende’ kinderen van ouders die best willen en denken niet te kunnen. Zoals het Massai jongetje Barnotti van negen. De eerste weken was er nauwelijks contact met hem te krijgen, hij wilde zo graag meedoen en kunnen dat het soms bijna pijnlijk was hem te zien zwoegen. Nu is hij een ander kind; enthousiast, vrolijk, uitgelaten en hij begrijpt heel goed wat er voor hem staat te gebeuren: naar school!

En wat kost dat nou?

Wat kost dat nou, een kind naar een gewone school brengen? Voor een jaar is dat 32.000 shilling (ongeveer €15) . Dat moeten de ouders zelf betalen en ze mogen dat doen in drie termijnen. Een schooluniform kost 15.000 shilling en de rest zo’n 30.000 shilling. Tel je even mee? Dat is een totaalbedrag van 77.000 shilling. Dat is om en nabij €35 euro voor een jaar waarvan de ouders zelf €15 euro betalen. Voor €20 help je dus een kind een jaar lang naar school.

Is dat onderwijs dan wel goed? Nee, niet zoals wij het kennen maar samen met de ouders zorgt het project wel voor een beetje toekomst. Bovendien kunnen de kinderen gewoon kind zijn door hetzelfde te doen als hun leeftijdsgenootjes. Project Susie is samenwerking ter plekke en tastbaar. Het schoolhoofd van de nabijgelegen Kigongoni primary school beloofde alle kinderen van het Susie project te plaatsen. Eind januari was het zo ver. Enthousiast hielpen de kinderen elkaar in de kleren, driftig in de weer met schoenveters en knopen. In de grote spiegel stonden ze zichzelf te bewonderen in hun nieuwe outfit. Uitgelaten ging de club op weg naar school!

Inmiddels is er alweer een nieuwe lichting ‘Susie kinderen’. Het project gaat door en Anne ook. Nog eventjes. Half maart wordt het stokje overgenomen door een nieuwe coördinator en komt Anne weer terug naar Nederland. Ik ben benieuwd voor hoe lang…

Wil je meer weten over het Susie project en het werk van Stichting Twiga? Wil je het project steunen met een donatie? Of ben je geïnteresseerd in vrijwilligerswerk bij deze club? Kijk dan eens op het blog van Anne of de website van Stichting Twiga!

PS Ben je niet zo van de kinderen? Ik handel toevallig ook in chimpansees en lederschildpadden. Just sayin’ ;)