Die prachtige eerste zonovergoten lentedag gisteren was perfect om eindelijk te beginnen aan de Walk of Wisdom; een nieuwe pelgrimsroute rondom Nijmegen. Slechts één dag voor nu, met het Duitse Kranenburg als beoogd eindpunt.

Popelend sta ik ’s ochtends voor de deur van de Stevenskerk, om me in te schrijven en officieel te beginnen aan deze pelgrimsroute. Maar de deur blijft dicht, niemand thuis. Wil je ook eens een keer naar de kerk… Vanaf 11 uur kun je aanbellen om je in te schrijven, lees ik later. Nou ben ik niet bepaald een vroege vogel, maar 11 uur, daar kan een beetje pelgrim niet op zitten wachten. Illegaal op pad dan maar!

Van tevoren zei ik dat ik voor Ooij waarschijnlijk wel al verdwaald zou zijn, mezelf kennende. Dit overdreef ik natuurlijk een beetje, dacht ik… Toch ging het binnen een uur al mis. Dat had mogelijk te maken met het feit dat ik in de Groenlanden tot m’n oksels door de modder baggerde en het te druk had met niet omvallen om een pad in de gaten te houden. Hoe dan ook, na een lange ‘mud trail’ was de dijk weer in zicht! Vaste grond onder de voeten, de pas erin! Nou had het feit dat het water aan de verkeerde kant lag wel een belletje moeten doen rinkelen, maar deze onnozele gans liep gewoon door. Weliswaar met een vaag ‘er klopt iets niet’ vermoeden, maar pas toen de torens van Nijmegen in beeld kwamen drong het door dat ik weer terug aan het lopen was. Jawel, hoe krijg je het voor elkaar, vlakbij huis, in een gebied waar je tig keer geweest bent.

Dus, lieve pelgrimfanatici, ‘met telefoon en internet uit‘, vergeet het maar. Zonder mijn blauwe Google Maps bolletje en telefonische hulplijnen ben ik finaal verloren en vindt men een half jaar later mijn uitgemergelde lijf ergens in de Nijmeegse wildernis terug. ‘Maar vroeger ging het toch ook zo?’ Jah, vroeger had ik waarschijnlijk de veertig ook niet gehaald omdat ik ergens het drijfzand in was gelopen. Of was ik een kei in het vinden van eetbare besjes en het maken van rooksignalen, vaardigheden die ik nu mis. Of ik zat gewoon thuis te borduren natuurlijk, zoals het hoort.

Maar goed, hierna geen grove fouten meer gemaakt, wat toch vooral iets zegt over de kwaliteit van de routebeschrijving en wegwijzers, chapeau!

Na het eerste vogelringetje aan de pelgrimsveter geregen te hebben in Oortjeshekken gaat de tocht verder richting Duitsland. Weg van de rivier en via boerenlandpaden het heuvelachtige bos in, de Duivelsberg over. Deze heuvelrug is ontstaan in de laatste ijstijd, toen een gletsjer de toenmalige ondergrond tot een stuwwal omhoog duwde. Klimmen en dalen dus, met on-Nederlandse hoogteverschillen, maar nog altijd één van de mooiste gebieden die ik ken. Een pannenkoek om op krachten te komen en dan vanaf de Duivelsberg weer via boerenlandpaden naar Kranenburg voor het tweede vogelringetje (en de bus terug).

Hoewel het grootste deel van deze etappe al bekend is voor mij ben ik toch weer onder de indruk van het schitterende gebied. Ook valt het op hoe verlaten het is. Zo’n mooie dag, in het weekend nog wel, en toch ben ik vaak ‘alleen op de wereld’. Een prachtroute, benieuwd naar het vervolg!

Wijzer geworden?

Hoewel de Walk of Wisdom een pelgrimstocht op zich is, is het voor mij nu toch vooral een try-out voor de Via de la Plata die voor september op het menu staat. Dan hoop ik te lopen van Cadiz via Sevilla, naar Santiago de Compostela en als het weer het toelaat (ik ben een goedweerwandelaar) Finisterre/Muxia. Wat dat betreft ben ik zeker wijzer geworden:

• De route die ik zou willen lopen komt neer op meer dan 1000 kilometer. Ik besef nu dat ik daar nog een 500 verdwaalkilometers bij moet tellen. Ik kom dus hoogstwaarschijnlijk ergens tot halverwege, met een beetje geluk.
• Mijn Scarpa schoenen zitten lekker en mogen mee naar Spanje.
• Als bijna 30 km lopen rechtstreeks uit de winterslaap geen problemen oplevert, dan moet die camino wel lukken toch? Over de fysieke voorbereiding ga ik me dus niet druk maken, oefenen kan onderweg,  over de bagage wel; zo weinig mogelijk! Ultra-lichtgewicht, sneldrogend, anti-stink en multifunctioneel, daar ga ik me de komende tijd maar eens op oriënteren!