Laat ik beginnen met een kort inleidend college ‘de geschiedenis van Panama’ ;)

Panama is bijna twee keer zo groot als Nederland en telt 3,5 miljoen inwoners, waarvan er zo’n 1 miljoen in Panama-Stad wonen.

Panama-Stad werd in 1519 gesticht door de Spanjaarden en groeide snel uit tot een zeer belangrijk en welvarend handelscentrum waar zowel het goud uit Peru als de specerijen uit de Oriënt verhandeld werden. In 1671 bracht piraat Henry Morgan een bezoek aan de stad. Hij vertrok met 200 ezels vol Spaanse rijkdommen, en liet een tot de grond toe afgebrande stad achter (nu bekend als Panama Viejo). Twee jaar later werd de stad enkele kilometers verderop opnieuw opgebouwd (nu bekend als Casco Viejo).

In 1812 werd Panama onafhankelijk van Spanje en sloot zich aan bij Gran Colombia, een confederatie van Colombia, Bolivia, Ecuador, Peru en Venezuela. Door interne conflicten viel Gran Colombia in 1831 uit elkaar, en Panama bleef achter als een provincie van Colombia.

In 1881 werd er, onder leiding van de Fransen, eindelijk begonnen aan het kanaal waar men al lang van droomde. Het bleek iets moeilijker dan gedacht. Er zaten wat bergen in de weg, en de, voornamelijk Chinese, werknemers vielen bij bosjes neer door malaria en gele koorts. In minder dan tien jaar vielen er 22.000 doden. Ook zorgde de hevige regenval ervoor dat de afgegraven grond weer net zo hard terugstroomde en al het materiaal verroestte. Het project ging failliet en bleef vijftien jaar stilliggen. Totdat de Amerikanen zich ermee gingen bemoeien, in ruil voor hulp bij Panama’s revolutie voor onafhankelijkheid van Colombia in 1903. In 1914 voer het eerste schip door het kanaal. De Amerikanen hadden nu een grote vinger in de Panamese pap. Ze waren eigenaar van het kanaal en de zone er omheen. Verboden toegang voor Panamezen. Na grote protesten werden in 1999 alle Amerikaanse troepen teruggetrokken en sinds 2000 is het kanaal in Panamese handen.

In 1983 greep Noriego de macht. Geen lieverdje. Nauw betrokken bij drugshandel en elke vorm van protest werd met harde hand neergeslagen. Noriego’s agenten hielden iedereen nauwlettend in de gaten. De VS stelde sancties in en Noriego verklaarde de oorlog aan de VS. Na de de dood van een Amerikaanse marinier vielen de Amerikanen op 20 december 1989 Panama-stad met groot geschut aan. Er vielen vele doden. Noriego vluchtte naar de ambassade van Vaticaanstad. Na tien dagen van psychologische oorlogsvoering, met luide muziek van buitenaf, waar Noriego een hekel aan had, en sigarettenrook van binnenuit, waar Noriego ook een hekel aan had, gaf hij zich uiteindelijk over. Hij werd uitgeleverd aan de VS en veroordeeld voor onder meer drugshandel. Op dit moment zit hij gevangen in Frankrijk waar hij ook nog een straf uitzit voor het witwassen van drugsgeld. Elk moment nu kan hij uitgeleverd worden aan Panama, waar hij waarschijnlijk ook weer de cel in moet, maar waar, volgens de geruchten, een super-luxe cel op hem wacht. Vanwege zijn leeftijd zal hij waarschijnlijk snel naar huis mogen. Noriego is ondertussen 77 jaar.

Nog enkele Panamese wetenswaardigheden:

-Mijn eerste Panamese aankoop is een paraplu. Het regenseizoen, met stortbuien waar je u tegen zegt, is nog niet helemaal voorbij.

-Panama-Stad heeft meer auto’s dan inwoners en is één grote eeuwige file.

-Er wonen enorm veel Chinezen met enorm veel winkeltjes en restaurantjes.

-Er zijn gigantische winkelcentra en diverse supermarkten en restaurants zijn 24/7 open.

-Het geld heet Balboa maar is de Amerikaanse Dollar