Nachtaapjes zoek je, de naam zegt het al, ’s nachts. Het is de enige primatensoort die ervoor gekozen heeft in het donker te leven. Ze staan iets voor zes ’s avonds op (dan is het hier altijd donker) en gaan iets over vijf in de ochtend weer naar bed (dan komt het licht eraan). Ze leven in holen in de boom, in familieverband; vader, moeder, en één of twee kinderen. Als ze opstaan gaan ze op zoek naar insecten en vruchten, en hangen wat rond hoog in de bomen. Vader is hier degene die het zware werk verricht, hij sjouwt de hele dag met de baby op de rug rond, als deze nog te klein is om zelf te lopen, en geeft ‘em alleen aan moeder om te voeden. Ik heb ze gezien, de nachtaapjes, een familie van drie, maar voor een foto zitten ze wat hoog in de donkere bomen. Voor het volgen ben je vooral afhankelijk van het geluid van ritselende bladeren en vallende etensresten, wat dan weer regelmatig overstemd wordt door het oorverdovende lawaai van de kikkers.

Nou is het met jungle zo dat er heel veel leeft, maar dat je daar meestal zo goed als niks van ziet. Behalve de muggen natuurlijk, die laten zich in grote getale zien helaas. ’s Nachts daarentegen, zie je stiekem eigenlijk best veel. Naast de muggen dus, slapen die beesten dan werkelijk nooit, of werken ze in ploegendienst? De nachtelijke tochten hebben me ontzettend veel jeuk opgeleverd, maar ook een aantal bijzondere ontmoetingen.

Volgende week zal ik nog een heel stuk verder back to basic en uit m’n comfort zone gaan, en ben ik een aantal dagen van de wereld en in de jungle. Hopelijk tot snel :)