Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat je externe toetsenbord alleen nog werkt met behulp van een strak verbonden rekverbandje…(het originele toetsenbord is 4,5 maanden geleden al jammerlijk heengegaan)
Urenlang wikken en wegen, ik ben er goed in. Eindelijk is de knoop doorgehakt. De kogel door de kerk. De rust wedergekeerd. Ik laat Venezuela links liggen… Lees verder “Wikken en Wegen”
San Gil kent een bijzondere lekkernij; de geroosterde mier. Een traditie die waarschijnlijk al stamt uit de tijd van de Guane indianen, en werd overgenomen door de… Lees verder “San Gil en de geroosterde mier”
Na Providencia was de ontdekkingsdrang verdwenen. Terug wilde ik, naar mijn eiland, mijn verlaten stranden, mijn zee der zeven kleuren. Niet vooruit. Het grijze, koude en extreem… Lees verder “San Gil en de ontdooide ontdekkingsreiziger”
Met heel veel heimwee en heel veel spijt dat ik niet tijdens Semana Santa in Providencia gebleven ben (vandaag was dan toch echt die langverwachte catboat race…)… Lees verder “Bogotaanse avonturen”
Aan alles komt een eind. Zo ook aan mijn tijd op Providencia. Morgen vlieg ik naar koud en regenachtig Bogota. Vanuit daar ga ik langzaam richting Venezuela.… Lees verder “Afscheid Providencia”
Zo zittend op mijn balkon, uitkijkend over de oneindige ‘zee der zeven kleuren’ van Providencia, is het tijd voor wat reflectie… Bijna twee maanden zwierf ik door… Lees verder “Panama highlights”
Toch? Het leven op Old Providence gaat z’n gangetje. Ik maak brochures over leguanen, zeeslakken en schildpadden, loop door de mangroven, ga naar het strand,eet mijn dagelijkse… Lees verder “Geen nieuws is goed nieuws…”
“Si Senor si si Senor, si Senor si sí Senohohór, si Senor si si Senor ameeeeeen.” Dit leuke deuntje zit dagen na de avondmis nog steeds in… Lees verder “Halleluja!”