Aan alles komt een eind. Zo ook aan mijn tijd op Providencia. Morgen vlieg ik naar koud en regenachtig Bogota. Vanuit daar ga ik langzaam richting Venezuela. Twee maanden was ik op dit kleine eilandje. Het heeft een hele lading tropische plaatjes opgeleverd. Ik ga mijn eilandje absoluut missen… Maar ben ook heel benieuwd naar alles wat nog komen gaat.

Ter afscheid volgt hier een Providenciaals overzicht:

• Belangrijkste tijdverdrijf

De belangrijkste is het hanenvechten. Er is een speciale arena voor, en elke zaterdagavond is het een drukte van jewelste in en om de arena. Er wordt grof geld ingezet op de hanen en ze vechten tot de dood erop volgt. Zo’n vier gevechten per avond. Zoals menigeen zal vermoeden; ik ben niet geweest.

Een ander traditioneel vermaak zijn de paardraces op het strand van South West bay. De paarden worden bereden door jochies van zo’n 12 jaar, ze moeten zo licht mogelijk zijn. Afgelopen weekend was er zo’n race. Twee paarden, veel toeschouwers. Dit keer was er in totaal zo’n veertigduizend dollar ingezet. Binnen een minuut was de race voorbij. Eén paard lag voor, struikelde, viel in het water, en het andere won. Onderstaande foto is net voorbij de finish, het vliegende bierflesje geeft de blijdschap van een van de toeschouwers weer, die blijkbaar gewed heeft op het goede paard.

Een derde groot vermaak zijn de catboat races. Catboats zijn kleine zeilbootjes die vroeger gebruikt werden om te vissen,  en als vervoermiddel. Tegenwoordig zijn ze vervangen door motorbootjes en worden de catboats  alleen nog af en toe gebruikt tijdens races. Gisteren zou er een race zijn. Die was er niet. Niemand weet precies wanneer ‘ie dan wel is. Morgen. Volgende week. Ooit. Ook op de catboats wordt flink geld ingezet.

Kortom, het grootste eilandvermaak is gokken.

• Meest voorkomende achternaam

Iedereen heet ofwel Archbold, ofwel Howard. Of Archbold Howard. Of Howard Archbold.

• Grootste probleem 

De jeugd is volledig losgeslagen, aldus de oudere generatie.

In Latijns-Amerika word je veel geconfronteerd met de gevolgen van cocaine. En dan niet de gevolgen van de verslaving, maar de gevolgen van de handel in dit goedje. Wat een ellende brengt dit spul met zich mee. San Andres en Providencia zijn belangrijke doorvoerhavens. Het spul gaat van Colombia richting het Westen, waar mensen grof geld neerleggen voor een avondje flink doorhalen, een nacht flink doorwerken om die deadline te halen, of gewoon voor een goed gevoel.

Elk jaar verdwijnen er weer diverse (meestal jonge-)mannen van het eiland. Soms hoort niemand er ooit meer iets van. Soms blijken ze terechtgekomen te zijn in een Amerikaanse gevangenis. En soms worden ze in stukken teruggevonden, geliquideerd. Het snelle geld lokt. Veel jongeren hebben geen interesse om een vervolgopleiding te volgen en te werken. Waarom ploeteren en studeren, als je met één nachtelijk tochtje duizendenden dollars binnen kunt halen. Dat niet iedereen terugkeert van zo’n tocht is een risico dat je dan maar moet nemen.

• Meest indrukwekkende natuurverschijnsel

Elk jaar in april/mei, afhankelijk van wanneer de regen begint, komen tienduizenden grote zwarte krabben uit hun holen in de heuvels om in de zee hun eieren af te zetten. Het eiland kleurt zwart en het leger wordt ingezet om de krabben te helpen oversteken. Helaas heb ik deze massa-migratie niet mee kunnen maken.

•  Mooiste uitzicht

Overal is het uitzicht over de zevenkleurige zee prachtig. Maar op het hoogste punt van de archipel, the Peak, met 360 graden zee, is het spectaculair. Het kost wat moeite om er te komen, maar dan heb je ook wat.

• Meest noodzakelijke eigenschap om hier te overleven

De auto van Stella wordt al sinds september vorig jaar gerepareerd. Al twee maanden hoor ik dat ik ‘ie volgende week klaar is. Het hek om het leguanenpark wordt ook al twee maanden volgende week gebouwd. Helaas is het geld ervoor nog steeds niet binnen. Het laatste nieuws: Volgende week wordt het geld overgemaakt en gaan we beginnen!Geduld dus. Heel veel geduld.

• Meest serene plek

Crab Cay. Dit rotsje ligt zo’n half uurtje kayaken uit de kust. Eind van de middag  heb je deze plek geheel voor jezelf. In een half uurtje ben je er omheen gesnorkeld en kun je je bovenop de rots ‘king of the world’ gaan zitten voelen.

• Mooiste, liefste, leukste hond