Het Tchimpounga Chimpansee Rehabilitation Center werd in 1992 gebouwd voor een groep van 25 jonge chimpansees. Een aantal dat snel opliep. Door een burgeroorlog en rebellenactiviteiten nam het stropen enorm toe en in de eerste tien jaar van Tchimpounga’s bestaan kwamen er maar liefst 130 nieuwe weesjes binnen.

Hoewel  het aantal nieuw binnenkomende weesjes in de loop der jaren drastisch afnam, onder andere dankzij de al eerder voorgestelde Super Kodo, barstte  Tchimpounga uit zijn voegen. Kleine chimpanseetjes worden immers groot en hebben meer ruimte nodig.  Na jaren van hard werk en zorgvuldige planning werd het Tchimpounga Natuur Reservaat in 2011 uitgebreid van 7000 hectaren naar maar liefst 50.000 hectaren. Hiermee werden ook drie eilanden in de Kouilou rivier toegevoegd aan het reservaat. Eilanden vol tropisch bos waar de chimpansees in relatieve vrijheid kunnen leven, en kunnen oefenen voor een eventuele herintroductie in het wild. In de nabije toekomst zal een groot deel van Tchimpounga’s chimps op deze eilanden een nieuw thuis vinden.

Het eiland Tchindzoulou, bestaande uit honderd hectaren bos, is het eerste eiland dat gereed is gemaakt voor de chimps. Sinds september dit jaar is het bewoond door zes jonge vrouwtjes, waaronder Kudia, één van de vrouwtjes in het Jane Goodall Instituut’s adoptieprogramma. Voor de meisjes is het allemaal nog heel spannend, dit nieuwe leven in het wild, en ze blijven graag nog een beetje in de buurt van hun verzorgers. Vol nieuwsgierigheid ontdekken ze hun nieuwe omgeving. Chimpansees zouden niet van water houden? In onderstaande video zie je dat de meiden van Tchindzoulou daar anders over denken.

Ik had het geluk dat er tijdens mijn verblijf nog vier meisjes naar Tchindzoulou verhuisden. Nzouzou, Zimbana, Ngauo en Tchivgna ruilden de kale grond en klimrekken van hun verblijf om voor de metershoge bomen en dichte begroeiing van Tchindzoulou. Enigszins gespannen tuurden ze door de tralies tijdens de ongeveer één-uur durende reis, waarvan het laatste half uur over de machtige Kouilou rivier. Na haar vrijlating  rende Ngaou vanuit haar krat meteen in de armen van een van de verzorgers, ze had even wat geruststelling nodig. Maar al snel zaten de meiden in de bomen, maakten ze kennis met de al aanwezige bewoners, en verkenden ze de omgeving. Het was indrukwekkend om de chimps te zien in hun natuurlijke omgeving, hoog in de bomen, slingerend aan de lianen. Met een gerust hart lieten we ze hier achter, voor deze chimps is een nieuw tijdperk aangebroken, eindelijk weer terug in het bos.

Ondertussen wordt er nog hard gewerkt om nachtverblijven, voederhuizen en andere noodzakelijke aanpassingen te realiseren, zodat het eiland begin volgend jaar gereed is voor de komst van meer weesjes van Tchimpounga. Hopelijk is onze huisgenoot Motambo er daar eentje van!