Een Frans staartje

Om langzaam te wennen aan de terugkeer naar Nederland ging ik alvast een paar dagen naar Europa. Frankrijk om precies te zijn. Frans-Guyana om nog preciezer te zijn.

Oversteek van Albina, Suriname, naar Saint-Laurent-du-Maroni, Frans Guyana

Nog zo’n stip op de wereldkaart die geen hond kent. Op de Fransen na dan. Met een oppervlakte van iets meer dan tweemaal Nederland is het het grootste gebied van de Europese Unie buiten Europa. Maar met een luttele 250.000 inwoners niet bepaald dichtbevolkt. Evenals de andere Guianas bestaat ook Frans-Guyana voornamelijk uit ongerept oerwoud.

De roti en bami is in Frans-Guyana vervangen door baguettes en crêpes. Het Nederlands en Engels door Frans en niks anders dan Frans. Leuke prijsjes in een tropische muntsoort door torenhoge europrijzen. En hostels en guesthouses door heuse hotels. Met een prijsniveau van ongeveer 130 % van Frankrijk is Frans-Guyana peperduur. Snel even wat hoogtepunten meepikken en terug naar Paramaribo dus. Jammer, ik had best nog wat meer tijd in de hoofdstad Cayenne door willen brengen.

Het eerste hoogtepunt was de voormalige Franse strafkolonie Iles du Salut, bij  velen bekend door het boek, en de film, Papillon. Deze drie eilandjes liggen ongeveer vijftien kilometer van het vasteland. Tussen 1854 en 1938 zijn hier in het kader van ‘opgeruimd staat netjes’ ruim 80.000 (deels politieke) gevangenen naartoe gebracht vanuit Frankrijk. Door de onmenselijke condities zag het merendeel Frankrijk nooit meer terug en eindigde als haaienvoer.

De gevangenisgebouwen zijn nu helemaal vervallen en overwoekerd door jungle. Apen, spinnen en agoeti’s zijn de belangrijkste bewoners. Moederziel alleen zwierf ik door het verlaten gevangeniscomplex op st. Joseph. Hoewel ik wist dat er op slechts een paar minuten afstand een catamaran vol feestende bezoekers en rum punch op me wachtte om me terug te brengen naar het vasteland gaf het een zeer onaangenaam gevoel.

Iles du Salut
Dreyfus’ hut op Duivelseiland
Plek van de guillotine, op Ile Royale
Begraafplaats bewakers op St. Joseph
Gevangeniscomplex op St. Joseph

Isoleercellen
Huidige bewoners van de eilanden

Het tweede hoogtepunt was de lancering van Ariane 5 vanaf het Centre Spatial Guyanais te Kourou. Deze lanceerbasis is hier gevestigd omdat de korte afstand tot de evenaar (drie graden), en dus de snellere draaiing van de aarde. Het ‘slingshot effect’ maakt lanceren veel voordeliger dan vanaf plekken verder van de evenaar. Bovendien is het gebied vrij van orkanen en aardbevingen. Driekwart van alle commerciële satellieten worden gelanceerd in Kourou.

Geheel gratis zijn deze lanceringen bij te wonen vanaf zo’n vijf kilometer afstand. Dat laat een Nederlander zich geen twee keer zeggen. Ditmaal ging het om een satellieten ten behoeve van weersvoorspellingen en beter internet. Altijd handig.

Voor nog geen dubbeltje op de eerste rij

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s