Jan 2010 Otra vez!

De kriebels zijn nog niet weg, de rust nog niet wedergekeerd, het spaans nog niet goed genoeg, kortom; me voy!

Drie maanden Colombia dit keer. Ik verheug me op de heerlijke koffie. Op zon, zee en strand, maar ook op prachtige natuur, bergen, jungle, zinderende steden, cultuur, dans, muziek, veel muziek, en op alle ontdekkingen die komen gaan!

Aangezien dit verslag een knip-en-plaksel is van een eerdere website en daardoor niet al te leesbaar volgt hieronder een samenvatting. Voor meer over Colombia kijk HIER.

Alleen het beginpunt stond vast; Cartagena, die prachtige, geheel ommuurde, koloniale stad aan de Caribische kust. Een week taalschool met gastgezin had ik hier geboekt. Het verblijf bij mijn Colombiaanse mama beviel zo goed dat ik er nog twee weken aan vastgeplakt heb. Zo kon er ook nog wat meer subjuntivo en pluscuamperfecto geleerd worden.

Na drie weken was het de hoogste tijd deze internationale party scene te ontvluchten en het busje naar Taganga te nemen. Ook daar een taalschool gezocht en nog twee weken privé les genomen. En gedoken. Als je er dan toch bent.

Na twee weken werd het tijd ook deze backpackers-hangplek weer te verlaten. Een vlucht naar Bogota was de goedkoopste die kon vinden, dus op naar de hoofdstad. Een stad die mij in zeer positieve zin verraste; geweldige sfeer, prachtige stad.

Na ongeveer een week, en een plusminus tien uur durende busreis, was Medellin de nieuwe place to be. Voormalige woonplaats van de beruchte drugsbaron Pablo Escobar, én van wereldberoemd kunstenaar Fernando Botero.

Na wederom ongeveer een week, de  negen uur durende busreis naar Cali ondernomen, hoofdstad van de salsa.

Ondertussen bedacht ik me dat Quito, en dus de Galagoseilanden, op busafstand ligt. Na een paar dagen Cali weer verder met de bus richting Ecuador. Om ellendige nachten te voorkomen de reis in twee dagtochten gesplitst, met een overnachting in Pasto. Beide dagen kunnen genieten van overweldigende uitzichten over het Andesgebergte.

Dan Quito…ja, wat zal ik zeggen? Voor mij was het noodzakelijk kwaad. Uitvalsbasis om een mooie boot voor de Galapagoseilanden uit te zoeken. De catamaran “Nemo II” werd gelukkig snel gevonden en de reis werd voortgezet. En wel met een acht-daagse cruise langs de Galapagoseilanden. Wegens grote verlatingsangst het verblijf nog met drie dagen verlengd op Santa Cruz eiland, maar daarna met veel pijn in mijn hart deze bijzondere plek dan toch verlaten. In het kort: De mooiste twee weken van mijn leven (zie blog).

Vanuit Quito zo snel mogelijk terug  gevlogen naar Bogota, om vanuit daar  een week San Andres te regelen. Wat een heerlijk, relaxed, paradijselijk Caribisch eiland is dat. Zon, zevenkleurige zee, wit strand en reggae. Een heerlijke laatste week. Want dat was het alweer, de laatste week.

In Bogota werd de terugvlucht nog drie dagen vertraagd door de welbekende aswolk, maar het door Avianca geregelde verblijf in Bogota’s meest luxe hotel maakte dat dat bepaald geen straf was. Uiteindelijk werd op 12 mei dan toch weer voet op koude Nederlandse bodem gezet.

Plaatjes Colombia

Deze slideshow vereist JavaScript.